Bevallingsverhaal

Hey meiden,

eigelijk veel te lang geleden maar ontzettend druk hier, dus nu even mijn verhaaltje.

15 maart de dag breekt aan waarom ik vermoed dat onze pruts gaat komen, om half 4 men bed uit want kan van geen kanten meer slapen. Dus maar wat opruimen, kids hun boekentassen maken, kids uit bed en krijgen de opdracht dat hun bedje afgetrokken moet worden. Klaar voor school en we zijn weg. Papa mee want ik had wel wat last in min onderbuik. Na school even goedendag gaan zeggen bij mijn grootouders. Daar werd de lastige rug pijn wat erger. Ik met mijn ventje naar de winkel voor hè geval dat het dit weekend moest beginnen heb ik toch genoeg eten in huis . Schatje geen diepvries in laden hoor. Waarom niet? Omdat ik vermoed dat men water gebroken is. Jaja er lep dus water langs men benen midden in de winkel. De kassierster had dit hoor die ging nogal een gang met onze boodschappen, stond op 5 min buiten :) . Hop wij naar huis. Pijn deed het niet echt alleen wat ongemakkelijk. Toch thuis maar even nakijken. Jaja vruchtwater. Nog even auto uitladen ik nog even eten want eens ik binnen ben krijg ik geen eten meer. Mijn moeders gebeld want ging op de kids letten. Cosi mee want gin poli clinis bevallen was nr 4 die ging er uitvlieg dacht ik. Niets was minder waar. Aangekomen in het ziekenhuis aan de monitor, na zicht of het wel degelijk vruchtwater was. Jaja vruchtwater en lichte weeën en 3 cm ontsluiting. Hop naar de bevalngskamer en ik en men ventje ons geïnstalleerd . Ik ging deze keer zonder draden en verdoving bevallen. 

14 u : ik liep nog vrolijk rond, weeën werden niet erger nog steeds 3 cm ontsluiting.We gaan u aan weeënopwekers hangen. Ja daar ging het voornemen zonder draadjes al. :( mijn man naar huis ( wonen 5 min van ziekenhuis) bedjes gaan opdekken. 

16 u : liep nog steeds vrolijk rond , nog geen hevige weeën te bespeuren altns het infuus al helemaal open en 3 cm ontsluiting met het kelen kroop onze spruit gewoon weer omhoog pff. Ventje weer aangekomen.

17 u : nog steeds geen vooruitgang , kwamen ze tot de ontdekking dat mijn vruchtzak gescheurd was en mijn wate niet gebroken was. Mits k er al even lag en aan infuus hebben ze min water gebroken ,  dat heeft 20 min geduurd voor het lukt dit was zeer pijnlijk bij de andere deed dit nooit pijn. Nu zal het wel vooruit aan zei ze. Had er geen hoop op dus mijn ventje weer na huis nog wat papier werk gaan doen.

20 u : nog steeds geen wonder te bespeuren, water gebroken , geen weeën  en 3 cm opening. Wij gaan terug opnieuw beginnen met het infuus dat helpt soms , als dat niet het geval is stoppen we e mee tot morgenvroeg 5 u WATTE NEE DENK HET NI DIE KLEINE MOET ER VOOR 12u UIT. ( ik heb een slecht verleden met mijn stiefvader en wil nietdat  mijn wonder op zijn verjaardag geboren word !!!! Ik volledig in paniek (

22u30 : wissel van wacht, nog steeds het zelfde :(

tijdsbesef is weg door lichte vermoeidheid : 

daar is ze weer even voelen , maar u baarmoedermond verstrijkt niet , ze hebben nog geen pil gestoken? Nee ze. Die direct de gynaecoloog gebeld en die kwaad want ha al vanaf ik binnen ben gegaan 1 moete krijgen. Wij gaan niet meer stoppen zei ze , ik heel blij natuurlijk maar 15 maart ging ons wonder niet meer halen. Pilletje opgestoken wou het dan eerst nog niet blijven steken.  Wat wenst u verdoving? Nee nee ik lekker onder de douche, mijn ventje inslaap gevallen, uiteindelijk werden de weeën heviger en heviger . Ik uit de douche paar min kwam de vroedvrouw weer . 6 cm opening ja à we zijn vertrokken. Wenst u verdoving? Hoe graag ik zonder wou bevallen ik was op en niemand kost mij vertellen hoe lang dit nog ging duren. De gynaecoloog rade mij verdoving aan ze zei mama jij moet u wonder er nog uit duwen. Mijn ventje smeekte me het te doen want ik moet er lelijk hebben uit gezien. Uiteindelijk toegestemd . Ze zat er in ik mocht gaan liggen ineens daalde ons wonder helemaal in ik voelde hem helemaal klaar zitten. De druk in mijn onderbuik werd minder maar kreeg persdrang . Jaja 10 cm persen geblazen. 5 keer verschrikkelijke pijn met het persen en ons wonder was er om 3u  Nooit heb ik bij mijn bevallingen gehuild maar nu verschrikkelijk veel . 3420 Gr. En 55 cm was ons onder Thys. Mama en kind nagezien en alles oké. Om half 6 werden ik en mijn man die kleine Thys op zijn armen had wakker.ik was door de verdoving inslaap gevallen en mijn man door vermoeidheid om mij bijgestaan.  Het kwam de vroedvrouw goed uit want er waren er veel bevallen en terwijl wij slaap inliepen werden de andere gewassen en op de kamer gebracht. Ik als laatste en werd goed verzorgd en vertroeteld . Om 6 u op de kamer begon ons leven van 6. Het was niet de bevalling die ik verwachte  maar tochwas het het waard om ons wonder  op de wereld te zetten. 

Zo meiden dit was de bevalling van onze 4 de spruit.